فراتر از علاقه آشپزی، این ویژگی های تغذیه ای قیسی تبریز آن است که باید به خاطر بسپارید، اول از همه فیبرهای آن که آن را به یک ملین تبدیل می کند که قبلاً در فارماکوپه عربی ذکر شده است همچنین یکی از غنی‌ترین غذاها از نظر بور است، عنصر کمیاب مفید در برابر آرتریت و پوکی استخوان، که عملکرد استروژن را نیز حفظ می‌کند.
غنی بودن آن از نظر مواد معدنی نیز قابل استقبال است، به ویژه برای قیسی شکل خشک آلو که مواد مغذی بیشتری نسبت به میوه خام دارد.
قیسی حاوی ویتامین C کمتری نسبت به قیسی است، اما حاوی آهن، منیزیم، پتاسیم، کلسیم و همچنین پروویتامین A، ویتامین E و ویتامین های گروه B است.
علاوه بر این، قیسی بخشی از غنی ترین مواد غذایی هستند آنتی اکسیدان ها، درست بعد از میوه های کوچک قرمز و سیاه (زغال اخته، شاه توت، تمشک و غیره) و جلوتر از پرتقال، سیب، هلو و انگور.
منشأ آن از چین است که امروزه بزرگترین تولیدکننده جهان است و قبلاً برای مصریان شناخته شده بود (هسته‌هایی در مقبره خا، معمار شهر تبس یافت شد) بعدها، رومیان آن را پذیرفتند و در قرون وسطی، در حال حاضر هفت نوع وجود داشت.
یکی از آنها توسط صلیبیون در قرن دوازدهم بازگردانده شد: پس از یک لشکرکشی ناموفق به سوریه، آنها با درختان قیسی از دمشق بازگشتند.
اگر امروزه این واریته به کوئچ اطلاق می شود، باعث پیدایش انواع دیگری مانند قیسی میرابل، درخت دمشق، درخت قیسی انته، درخت آلو سنت کاترین و کته می شد افسانه می گوید که آنها به این خندیدند که “آنها برای قیسی به آنجا رفتند”! “، از این رو منشاء بیان در دوران رنسانس، آلو یک موفقیت واقعی بود.
به طوری که همسر فرانسوا 1er، ملکه کلود، عاشق بزرگ میوه، نام خود را به یکی از آنها داد.
